W sobotę 11 marca w Zembrowie – parafii opiekuna duchowego siemiatyckiego Ogniska ks. Piotra Arbaszewskiego, odbył się kolejny już Dzień Skupienia dla małżonków w kryzysie. Przyjechało bardzo liczne grono sycharków z sąsiednich Ognisk – z Ostrowi Mazowieckiej, Gołdapi, Hodyszewa, Łukowa i Białegostoku – wraz z sycharkami z Ogniska siemiatyckiego, sympatykami Sycharu i jednym małżeństwem z Domowego Kościoła, było nas ponad 40 osób.
Skupienie rozpoczęliśmy przybliżeniem charyzmatu Sycharu oraz kręgiem dzielenia się, każdy z nas mógł przedstawić się i podzielić się, z czym – trudnym, bolesnym, czasem radosnym – przyjechał na ów dzień skupienia.

Po krótkiej przerwie rozpoczęliśmy część konferencyjną – trzy konferencje wygłosił do nas ks. dr. Piotr Arbaszewski, nawiązywały one do postaci św. brata Alberta Chmielowskiego, ks. Franciszka Blachnickiego oraz do hasła roku „Idźcie i głoście”. Zagadnienia te stały się kanwą do rozważań o byciu bezinteresownym darem z samego siebie dla innego człowieka, o byciu chrześcijaninem wiary konsekwentnej i o tym, jak w tym aspekcie ma się realizować wierność, zwłaszcza jako jeden ze ślubów przysięgi małżeńskiej.

W trakcie konferencji poświęconej ks. Blachnickiemu i stworzonemu przez niego Ruchowi „Światło-Życie” doświadczyliśmy „przypadkowej” wizyty Ks. Biskupa Kazimierza Wielikosielca, który jest biskupem pomocniczym diecezji pińskiej, i którego podczas przejazdu przez Zembrów zachwycił zembrowski kościół. Ks. Biskup pomodlił się z nami i pobłogosławił nas, zaś w czasie kiedy odwiedzał on zembrowski kościół, swoim doświadczeniem pięcioletniej formacji podzieliło się z nami małżeństwo z Domowego Kościoła.

Dzień Skupienia zakończyliśmy Adoracją Najświętszego Sakramentu, podczas której wysłuchaliśmy medytacji św. Jana Pawła II z 1994 roku na temat małżeństwa jako bezinteresownego daru z siebie, oraz Mszą Świętą.

Ten piękny i Boży czas nie miałby miejsca, gdyby nie opiekun duchowy naszego Ogniska ks. Arbaszewski, któremu serdecznie dziękujemy za tę posługę, za czas i talenty nam poświęcone, za bycie dla nas bezinteresownym darem 🙂
Podziękowania należą się również tym, którzy włożyli swój nawet drobny wkład w organizację tego dnia; wszystkim tym którzy swoją obecnością ubogacili to nasze spotkanie, a nade wszystko Bogu Wszechmogącemu – za dar wspólnoty, wszelkie jej owoce i wszystkie łaski, których doświadczamy.